WBZ

CSNE im. Willy’ego Brandta zaprasza na spotkanie autorskie z dr. Andrzejem Dębskim oraz prof. Andrzejem Gwoździem, którzy opowiedzą o swoich nowych książkach: Nowoczesność, rozrywka, propaganda. Historia kina we Wrocławiu w latach 1919-1945 oraz Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie 1949-1991. Spotkanie odbędzie się w środę 15 stycznia 2020 roku o godz. 17:00 w Centrum w sali nr 13 (ul. Strażnicza 1-3, 50-206 Wrocław).

Książka dr. Dębskiego dzieli się na dwie części: Kina i W kinach. W pierwszej opisano rozwój kin wrocławskich w latach 1919–1945, w drugiej – ich ofertę programową i preferencje filmowe wrocławskiej publiczności. Dzięki temu nie tylko przybliżono lokalną kulturę filmową, ale i te aspekty kina w Republice Weimarskiej i Trzeciej Rzeszy, które rzadko są dostrzegane w badaniach filmoznawczych. Tytułowe: „nowoczesność”, „rozrywka” i „propaganda” kierują uwagę na pola zagadnień istotnych dla kina w tym okresie.

Kino na biegunach to nie tyle historia kinematografii niemieckich epoki politycznego podziału Niemiec, ile głównie próba skonfrontowania ze sobą dwóch sąsiednich i jednojęzycznych, a przecież antagonistycznych kultur filmowych RFN i NRD. Zamysł to z dzisiejszego punktu widzenia tym bardziej intrygujący, że jednego z tych państw już nie ma, a drugie nie jest już tym samym, którym było przed zjednoczeniem. Dlatego tak ważne i fascynujące pozostają historie, które filmy te opowiadały od powstania obydwu republik niemieckich w 1949 roku po akcesje NRD do RFN w roku 1990.

Dr Andrzej Dębski jest kulturoznawcą, filmoznawcą i ekonomistą. Związany z Centrum im. Willy’ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie najpierw przygotował dysertację na temat kina we Wrocławiu do 1918 roku (obroniona na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 2008), a następnie kierował projektami „Kino polskie i niemieckie na pograniczu kultur” (2010–2015) i „Historia kina na Dolnym Śląsku do 1945 roku” (2014–2019). Autor książki Historia kina we Wrocławiu w latach 1896–1918 (2009) oraz współredaktor publikacji poświęconych dziejom kina we Wrocławiu, wrocławskim reżyserom (Stanisław Lenartowicz, Sylwester Chęciński), polsko-niemieckim relacjom filmowym i antologii na temat wczesnego kina.

Prof. Andrzej Gwóźdź jest pracownikiem Instytutu Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Interesuje się głównie teorią filmu i nowych mediów, antropologią obrazowości oraz historią kina niemieckiego. Autor m.in. takich monografii, jak Technologie widzenia, czyli media w poszukiwaniu autora: Wim Wenders (2005), Obok kanonu. Tropami kina niemieckiego (2011), Zaklinanie rzeczywistości. Filmy niemieckie i ich historie 1933–1949 (2018), a także kilkudziesięciu antologii i tomów zbiorowych z zakresu teorii mediów, historii myśli filmowej, dziejów kina na Górnym Śląsku oraz poświęconych twórcom filmowym. Prezes Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego (2005-2009), redaktor naczelny kwartalnika „Kultura Współczesna” (2006–2014), inicjator i wiceprezes Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami (od 2015).

Jednym z kluczowych wydarzeń ostatnich dekad XX wieku było zjednoczenie Niemiec. Poprzedziło je zburzenie Muru Berlińskiego. W ten symboliczny sposób usunięto najbardziej widoczny znak podziału nie tylko Niemiec, ale i kontynentu europejskiego. Celem cyklu spotkań zorganizowanych przez Konsulat Republiki Federalnej Niemiec we Wrocławiu i Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy’ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego jest przypomnienie szeregu przełomowych wydarzeń 1989/1990, które umownie można określić: od „pokojowej rewolucji” do zjednoczenia Niemiec. W ramach cyklu zaplanowano dyskusję ze świadkami wydarzeń, otwarcie wystawy plenerowej oraz pokaz filmu.

• 06.11.2019  godz. 14.00  Oratorium Marianum UWr  Dyskusja panelowa „Europa po upadku Muru Berlińskiego” z udziałem dra Hansa Misselwitza oraz prof. Jerzego Sułka

Jak wyglądała Europa przełomu lat 80. i 90. XX wieku? Co różniło sytuację w Polsce i NRD? Jaka była rola i znaczenie opozycji w obu krajach w tych kluczowych miesiącach? Jakie znaczenie miało zburzenie muru berlińskiego? Jaki był stan relacji polsko-niemieckich? Jakie wyzwania stały przed dyplomacją zachodnio- i wschodnioniemiecką w okresie po upadku muru? Przebieg rozmów 2+4. Jaki był stosunek Polski do problemu zjednoczenia Niemiec? Jaki był stan relacji polsko-niemieckich po podpisaniu tzw. dzieła traktatowego z lat 1990 i 1991?

Na te i inne pytania będą szukać odpowiedzi świadkowie wydarzeń, wybitni dyplomaci z Polski i Niemiec, dr Hans Misselwitz oraz prof. Jerzy Sułek. 

Dr Hans Misselwitz (ur. 1950), z wykształcenia biolog, biofizyk i teolog protestancki, pastor, w latach 70. i początku lat 80. pracownik naukowy Akademii Nauk i Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie, od marca do października 1990 roku członek parlamentu NRD i parlamentarny wiceminister w ministerstwie spraw zagranicznych NRD, przewodniczący delegacji NRD w czasie rozmów „2+4”.

Prof. Jerzy Sułek, politolog, dyplomata i społecznik. Współtworzył nową politykę zagraniczną Polski na obszarze stosunków z Niemcami, przewodniczył m.in. polskiej delegacji w rozmowach wielostronnych „2+4” o zjednoczeniu Niemiec i w negocjacjach dotyczących traktatu granicznego ze zjednoczonymi Niemcami. Brał udział w rokowaniach z ZSRR w sprawie wycofania wojsk radzieckich z Polski i negocjowaniu traktatu polsko-rosyjskiego.

WSTĘP WOLNY. SPOTKANIE BĘDZIE TŁUMACZONE SYMULTANICZNIE.

• 06.11.2019  godz. 16.00  Wrocław, ul. Kuźnicza Otwarcie wystawy plenerowej „Od pokojowej rewolucji do zjednoczenia Niemiec”

Wystawa plenerowa „Od pokojowej rewolucji do zjednoczenia Niemiec” została przygotowana przez Federalną Fundację ds. Rozliczenia z Dyktaturą SED i pełnomocnika rządu federalnego ds. nowych landów. Prezentuje najważniejsze wydarzenia poprzedzające upadek NRD i zjednoczenie Niemiec: od fali masowych ucieczek latem i ulicznych protestów jesienią 1989 roku, poprzez próby reform demokratyzacyjnych, akty niemiecko-niemieckiej solidarności aż po łączenie obu państw niemieckich.

20 tablic prezentuje teksty informacyjne, ponad 100 zdjęć i dokumentów z epoki oraz kody QR, odsyłające do linków z wywiadami ze świadkami historii w internecie. Autorem wystawy jest berliński historyk Ulrich Mählert. Organizatorami polskiej edycji są Konsulat Generalny Niemiec we Wrocławiu oraz Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy’ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego.

Wystawa będzie prezentowana do końca listopada 2019 r.

• 14.11.2019  godz. 19:00  Kino Nowe Horyzonty – Pokaz filmu „Gundermann” w reżyserii Andreasa Dresena

Dyskusję panelową oraz wystawę uzupełnia projekcja najnowszego filmu znanego polskim widzom reżysera, Andreasa Dresena, pt. Gundermann. W swoim filmie portretuje on Gerharda Gundermanna, rockowego barda ze Wschodnich Niemiec i operatora gigantycznej koparki w kopalni węgla brunatnego w Hoyerswerdzie. Tytułowy bohater, cały czas pracując jako górnik, zakłada pod koniec lat 70 swój zespół, komponuje i śpiewa ballady o miłości, śmierci, ale też życiu i pracy w NRD. Początkowo zafascynowany socjalizmem, podejmuje współpracę ze Stasi, obserwując jednak na co dzień, jak bardzo rzeczywistość odbiega od ideałów. Ostatecznie, rozczarowany systemem zaczyna krytykować warunki panujące w zakładzie pracy i partyjnych sekretarzy. 

Po zjednoczeniu Niemiec podejmuje w swoich piosenkach nowe tematy związane z zachodzącymi zmianami, upadkiem przemysłu i bezrobociem. Na jaw wychodzi fakt jego współpracy ze wschodnioniemiecką tajną policją. Bohater filmu zmuszony jest skonfrontować się z duchami przeszłości. 

Dresen w bardzo wiernie odtworzonych ówczesnych realiach opowiada interesującą historię artysty pragnącego wolności, próbującego sobie radzić w okowach totalitarnego systemu.

Film uzyskał 10 nominacji do Niemieckiej Nagrody Filmowej Lola i zdobył ją w sześciu kategoriach: najlepszy film, najlepsza główna rola męska (Alexander Scheer), najlepsza reżyseria, najlepszy scenariusz, najlepsza scenografia, najlepsze kostiumy.

Andreas Dresen urodził się w 1963 roku. W latach 1985–86 pracował jako wolontariusz w Wytwórni Filmowej DEFA, był też asystentem reżysera Günthera Reischa, później jego uczniem. Studia reżyserskie w Wyższej Szkole Filmowej i Telewizyjnej w Poczdamie-Babelsbergu rozpoczął w roku 1986. Od roku 1922 pracuje jako reżyser teatralny i filmowy, jest również autorem scenariuszy. W 1998 roku został członkiem berlińskiej Akademii Sztuk Laureat licznych nagród filmowych, m.in. Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie w 2002 roku za film Na Półpiętrze, a także m.in. Nagrody Jury za film W siódmym niebie (2008) oraz Nagrody Prix Un Certain Regard za film W pół drogi (2011) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes za film W siódmym niebie i nagrody za reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach (2009) za film Whisky mit Wodka. W roku 2013 był członkiem jury w głównym konkursie Berlinale, a w roku 2015 w konkursie głównym tego festiwalu znalazł się jego trzeci film W rytmie marzeń. Jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej, a od lata 2018 profesorem w Wyższej Szkole Muzyki i Teatru w Rostocku. Gundermann wszedł na ekrany niemieckich kin w 2018 roku. Dresen mieszka w Poczdamie.

Bilety dostępne są na stronie www.kinonh.pl oraz w kasie kina.

Centrum Studiow Niemieckich i Europejskich im. Willy’ego Brandta UWr oraz Instytut Historyczny UWr zapraszają na spotkanie autorskie z Johnem S. Micgielem, który zaprezentuje swoją książkę pt. "PROJECT EAGLE. Polscy wywiadowcy w raportach i dokumentach wojennych amerykańskiego Biura Służb Strategicznych". Prezentacja odbędzie się w czwartek 24.10.2019 o godz. 17:00 w Auli Instytutu Historycznego UWr (u. Szewska 49, 50-139).

W sierpniu 1942 roku przedstawiciele nowo powołanego do życia przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta Biura Służb Strategicznych (Office of Strategic Services – OSS) nawiązali kontakt z polskimi władzami w Londynie, w wyniku czego powstała Sekcja Polska przy OSS. Dwa lata później, w połowie 1944 roku, członkowie Sekcji Polskiej zaproponowali centrali OSS w Waszyngtonie ściślejszą współpracę, która miała polegać na oddelegowaniu przez Ministerstwo Spraw Wojskowych RP do Sekcji Polskiej OSS kilkudziesięciu niemieckojęzycznych żołnierzy armii polskiej. Głównym celem tej współpracy miała być szpiegowska penetracja zachodnich terenów Trzeciej Rzeszy w celu zbierania informacji strategicznych. Akcja ta otrzymała kryptonim „Project Eagle” i ostatecznie składała się z szesnastu dwuosobowych grup dywersyjnych. To właśnie historia polskich żołnierzy, członków tych grup, oraz ich raporty – spisywane „na gorąco”, w trakcie rozmów z agentami w kilka dni po przejęciu ich przez wojska amerykańskie – są tematem tej książki.

Praca ta w dużej mierze oparta jest na odtajnionych niedawno materiałach archiwalnych OSS, które są przechowywane w Narodowym Archiwum Stanów Zjednoczonych (National Archives and Records Administration).

John S. Micgiel urodził się w Stanach Zjednoczonych. Jest historykiem specjalizującym się w najnowszej historii Europy Środkowo-Wschodniej. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, gdzie uzyskał stopień doktora. Przez wiele lat był wykładowcą historii i stosunków międzynarodowych na Wydziale Spraw Międzynarodowych Uniwersytetu Columbia, gdzie m.in. pełnił funkcję dyrektora Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej. Od lat dziewięćdziesiątych związany ze Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego jako wykładowca i współpracownik. Za wybitne zasługi w rozwijaniu polsko-amerykańskiej współpracy naukowej dr Micgiel został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP.

(za: universitas.com.pl) 

Serdecznie zapraszamy!

-----

Plakat do pobrania (.pdf)

Projekcja filmu

COMBAT GIRLS. KREW I HONOR

(reż. David Wnendt, Niemcy 2011, 105 min.)

We wtorek 22 października o godz. 17:00 zapraszamy do Centrum im. Willy’ego Brandta UWr 

na projekcję filmu pt. Combat girls. Krew i honor.

Projekcja odbywa się w ramach cyklu filmowego „1939-1989-2019: Historia do (prze)myślenia”.

Spotkanie 4: Współczesny neonazizm

Po filmie odbędzie się dyskusja, w której udział wezmą:

dr Ewa Fiuk (Polska Akademia Nauk) i Vera Schmidt (OSTPOL e.V.)

COMBAT GIRLS. KREW I HONOR

Marisa to młoda dziewczyna, która nienawidzi imigrantów i Żydów. Jedynym miejscem, gdzie czuje się dobrze, jest gang neonazistów. „Kocham swój kraj i nie chcę, żeby był zaśmiecany” – mówi w początkowych scenach. Na jej fascynację wpływ miało również wychowanie u boku dziadka, byłego nazisty. Równolegle z historią Marisy toczy się historia Svenji, która dopiero wkracza na ścieżkę neonazistowskiej ideologii. Pewnego dnia na drodze dziewcząt staje młody afgański uchodźca i kontakt z nim wystawia ich przekonania na próbę. „Prawicowy radykalizm jest wielkim problemem, fenomenem masowym – a tym samym problemem, który nie zniknie sam z siebie i doprowadzi do większych problemów” – mówił reżyser filmu, który pod koniec lat 90. we wschodnich Niemczech prowadził projekt fotograficzny, z którego narodził się film.

Dr Ewa Fiuk pracuje w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Interesuje się antropologią filmu, analizą dzieła filmowego w kontekście innych sztuk oraz historią kina niemieckiego i relacjami polsko-niemieckimi w kinie. Autorka monografii Inicjacje, tożsamość, pamięć. Kino niemieckie na przełomie wieków(2012) oraz Obrazo-światy, dźwięko-przestrzenie. Kino Toma Tykwera(2016). Członkini Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami, European Network for Cinema and Media Studies oraz Towarzystwa Polsko-Niemieckiego w Krakowie.

Vera Schmidt jest członkinią zarządu stowarzyszenia OSTPOL e.V. w Lipsku, gdzie koordynuje projekty międzynarodowe, m.in. ANSICHTSACHE (Kwestia poglądu) i „lab-p: poetry in motion”. Prowadzi warsztaty kulturalne i filmowe dla licznych instytucji, inicjowane przez Instytut Goethego w Monachium. Pracuje także jako pierwszy asystent reżysera przy różnych filmach niemieckich i koprodukcjach międzynarodowych – większość realizowanych produkcji to filmy debiutanckie lub drugie filmy fabularne młodych reżyserów.

Do pobrania:

Plakat (.pdf)

Informacja o cyklu „1939-1989-2019: Historia do (prze)myślenia”

Organizatorzy:

Europejskie Stowarzyszenie Badań Niemcoznawczych, OSTPOL e.V. w Lipsku, Centrum im. Willy’ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego

Projekt współfinansowany z przekazywanych przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec.

Centrum im. Willy’ego Brandta zaprasza na spotkanie autorskie z Agnieszką Karaś. O swojej książce o współczesnych Niemczech pt. „A gdzie tu Niemcy? Opowieści z głębi kraju“, wydanych przez Oficynę Literatów i Dziennikarzy POD WIATR z Warszawy, autorka opowie 21 października o godz. 17:00 w siedzibie Centrum przy ul. Strażniczej 1-3 (Sala nr 13). 

Szesnaście opowieści o ludziach na zachodzie Niemiec, od drugiej wojny światowej po współczesne, wielokulturowe społeczeństwo żyjące nad Renem, „najbardziej niemiecką z rzek”. Obok portretu Niemców, relacje ze świata migrantów, również Polaków w Niemczech.

Agnieszka Karaś urodzona 1970 roku w Lublinie, wzrastała w Warszawie, od 1991 roku mieszka w Bonn. W okresie studiów pracowała jako aktorka w teatrach offowych Kolonii i Bonn. Magister Literaturoznawstwa Porównawczego, Italianistyki i Rusycystyki Uniwersytetu w Bonn. Absolwentka podyplomowych studiów dla nauczycieli języka polskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od 2000 roku wykonuje pracę literacką, dramaturgiczną i inscenizatorską. Uczy w Niemczech języka polskiego jako ojczystego i obcego. Polska Misja Katolicka Bonn, Bonn International School e.V., Bundessprachenamt Hürth (Federalna Szkoła Nauczania Języków). Członkini Związku Literatów Polskich.

Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych.

Wstęp wolny.

------------

Plakat do pobrania (.pdf)